Pieczenie chleba, to trend ostatnich dni, który jeszcze długo nie zniknie. Więc i ja przyszykowałem dla Was przepis na domowy chlebek codzienny bez wyrabiania. Jego przygotowanie jest dziecinnie proste, wystarczy wymieszać składniki łyżką, odstawić do lodówki i po leżakowaniu upiec w mocno rozgrzanym piekarniku. Proste co? 

Nawet jak jesteście początkującym w pieczeniu chleba, to jestem pewien, że wszystko się uda. Przepis opisałem bardzo dokładnie, więc każdy da sobie radę. Zwyczajnie, nie ma tu miejsca w którym możecie popełnić błąd. Dodatkowo zdjęcia ułatwiają pracę. 

Chleb pszenny bez wyrabiania jest naprawdę cudownie smaczny. Jak czasami mówię na takie wypieki: „jest glutenową chmurką”. Jest bardzo puszysty, napowietrzony, a jednocześnie lekko zwarty, tak jak dobry chleb i z apetycznie zapieczoną skórką, która cudownie chrupie.

Dużą zaletą jest to, że to chleb na drożdżach, więc to jeszcze bardziej ułatwia pracę (chleby na zakwasie wymagają o wiele więcej wysiłku). Smakiem nie przegrywa dla chleba na zakwasie. Chlebek pszenny bez wyrabiania znikł ze stołu z taką samą szybkością jak i na zakwasie, a domownicy byli zachwyceni jego puszystością i lekkim smakiem. Wszystko to dzięki temu, że do ciasta dodaję mleko, które dodatkowo napełnia go białkiem, a białko odpowiada za pulchność wypieków. 

W przepisie podaję dwa sposoby pieczenia chleba. Pierwszy sposób to pieczenie w garnku żeliwnym i jeżeli macie taki garnek, to pieczcie w nim. Skórka wychodzi nieziemsko chrupiąca. Jeżeli jednak nie macie takiego garnka, to nie przeżywajcie, można go upiec i na prostej blaszce. Damy radę! 

Zabieramy się za przygotowanie!

Dzisiaj przepis na ciastka owsiane bez wyrzutów sumienia, czyli na dosyć zdrową i dietetyczną wersję lubianych przez wszystkich ciastek. Takie ciastka, to prawdziwy wynalazek dla wszystkich, którzy śledzą za sylwetką. Są w nich tylko zdrowe i korzystne dla naszego organizmu składniki, a ciastka smakują obłędnie.

Są naprawdę pyszne, chrupiące i ekspresowe do zrobienia. Wystarczy wymieszać składniki, uformować i zapiec. Chrupkość tych ciastek jest wyjątkowa, zrozumiecie o czym mówię, po tym jak spróbujecie. No i ich aromat, to coś wow - zapach niby granoli, która jest przepełniona setkami nutek orzechów i czekolady.

Jeżeli pominiemy dodatek czekolady, to ciastka będą jeszcze lżejsze. Pamiętajmy, aby nie gonić się za nazwą i nie wyjadać całej brytfanki ciastek w jeden dzień - wszystko z umiarem. Są lżejsze niż te zwykłe, ale nie znaczy, że „bez kalorii” (na ogół, czegoś takiego mało jest w przyrodzie).

Mam dla Was nowinkę, bo pierwszy raz podam tabelę wartości odżywczych przepisu! Karolina, dziękuję za pomóc. 

Dzisiaj przepis na najlepsze, wprost idealne mleczne bułeczki śniadaniowe. Planowałem, że z rodziną zjemy je z rana na śniadanie, ale znikły tuż po upieczeniu wieczorem.

Ich pulchność, puszystość i smak zachwycają. Są niczym lekka glutenowa chmurka. W żadnym sklepie nie kupicie tak dobrych bułeczek jak te, bo pewnie, że zrobione w domu wypieki smakują o wiele lepiej. Pozostają świeże przez kilka dni, a ich zastosowaniu nie ma granic. Smakują przecudnie nie zważając na to, czy zjecie je z dżemem, czy wędliną, czy wykorzystacie je do przygotowania burgerów, czy ulubionych kanapek, a i bez dodatków są obłędne.

Przygotowanie bułeczek mlecznych jest bardzo proste i mało czasochłonne. Ciasto jest elastyczne, dobrze się wyrabia i fajnie z nim się pracuje. Nawet jak nie jesteście pewni w swoich zdolnościach kucharskich, to i tak Wam wyjdą. Jestem pewny słowa „idealne” w nazwie - takie naprawdę są.

W smaku są lekko słodkie, a to zawdzięczając cukrom zawartym w mleku. Powierzchnię mają apetycznie lśniącą, lekko słodką i minimalnie chrupką, ale najlepsze to co się kryje pod tą górną, zrumienioną skórką. W środku jest prze mięciutki miąższ - bialutki, miękki i kuszący swą pulchnością. Jak już zrobicie raz, to ten przepis stanie się Waszym weekendowym rytuałem.

Może się wydawać, że przepis jest bardzo długi i trudny, ale tak naprawdę nie jest. Po prostu po wielu prośbach, robię tak, aby nawet początkujący kuchcik dał se radę. Zrozumiał i mógł zrobić bez trudności.

PS. Zdradzę Wam sekret: bułeczki mleczne zjedzone ze szklanką ciepłego mleka smakują jeszcze lepiej.

Nie wiem, jak wpadłem na ten pomysł. Przybiegłem do kuchni z pytaniem: „Mamy grejpfrut?”, na co padła odpowiedź, że tak. Gdy zapytano mnie dlaczego pytam z takim podekscytowaniem, to odparłem, że chcę go zapiec. Zapiekłem i byłem mega mile zachwycony smakiem i kolorem owocu jaki uzyskałem. Takie proste, a takie pyszne. To była miłość od pierwszego ukąszenia. Myślałem, że to jakieś know-how, ale później okazało się, że takich pomysłów jest pełen internet 😂 

Grejpfrut pieczony w miodzie, to świetny dodatek do śniadania, lub jako przekąska. Smakuje wyjątkowo - delikatniej, a zarazem z lekką pikantnością miodu i z charakterystyczną grejpfrutowi goryczką. Zjadłem go ze świeżym domowym pieczywem jako kanapkę śniadaniową i było ekstra. Innym razem dodałbym jeszcze warstwę twarożku, a już na niego wyłożyłbym ten cudownie pachnący owoc. Jednak jak już i mówiłem, pieczony grejpfrut w miodzie to świetna pełnowartościowa przekąska, smakuje świetnie i bez żadnych dodatków. Można go też podać po prostu z twarożkiem, dodać do ciasta, lodów, sałatki.

Po upieczeniu, a następnie lekkim podduszeniu, owoc uzyskuje bardzo piękny, jaskrawo czerwony kolor, który aż kusi do zjedzenia. Ja wyjadam tylko miąższ, bo według mnie smakuje najlepiej, ale moja mama zjada nawet tą skórkę (smakuje naprawdę dobrze, ale jednak dla mnie jest zbyt gorzka).

 Jeżeli macie w kuchni samotny grejpfrut, to naprawdę zachęcam do upieczenia - możliwie pokochacie ten smak, tak jak pokochałem go ja.

Jeszcze jakieś 4-5 lat temu mój organizm na 30 procent składał się z owsianki. Jadłem ją bardzo często - każdy ranek, a czasami też w obiad! Nie wiem, dlaczego wtedy miałem takie upodobania, ale teraz poranna owsianka, to dla mnie szok. Sięgam po nią bardzo rzadko, ale jak już to zrobię, to działam na całego i robię najlepiej jak tylko mogę. Pewnego razu, miałem cel, aby uzyskać najbardziej kremową owsiankę jaką tylko się da i to właśnie tak powstała KOKOSIANKA.

Mogę powiedzieć śmiało - kokosianka, to królowa owsianek! Jest przepyszna. Bardzo kremowa, łagodna, a zarazem ma intensywny smak kokosu, który cudownie obtacza każdy zakamarek płatków owsianych. 

Po zjedzeniu takiej kokosianki poczujecie się o wiele lepiej. Będziecie pełni sił, a w brzuszku będzie się trawiło smaczne, dobre, a też pożyteczne dla naszego organizmu jedzonko. 

Dlaczego kokosianka, to śniadanie idealne? 

Po pierwsze, owies jest bogaty w białko, ale również posiada zdrowe aminokwasy. Zjadając na śniadanie owsiankę z mlekiem, dostarczamy organizmowi wszystkich niezbędnych do funkcjonowania aminokwasów.

Po drugie, dobre mleczko kokosowe ma w sobie około 24 g tłuszczów na 100 g, z których ok. 20-22 g to tłuszcze nasycone. Takie tłuszcze, to tłuszcze zdrowe i pożyteczne dla naszego organizmu. Od nich się nie tyje (jeżeli zachowamy umiar). Wiadomo, że to najlepsze źródło energii.

Po trzecie, jak owies tak i mleczko kokosowe ma w sobie dosyć dużo błonnika. Błonnik odpowiada za wiele czynności, ale najważniejsze to, że daje poczucie sytości i pomaga naszym jelitom w przepychaniu pokarmu. 

Warto dodać, że taka owsianka jest w pełni wegańska! Gdybym nie podał jej z masłem, to nawet i moja wersja byłaby wegańska, a to dla mnie szok, bo z wegańskimi przepisami mało się przyjaźnimy.

Podsumowując, o tym przepisie można napisać wiele dobrego, ale szybko i zwięźle mówię tak: kokosianka, to zdrowe, smaczne i sycące śniadanie.